کاوش موضوع تصوف

تَصَوُّف یا درویشی طریقه‌ای مبتنی بر آداب سلوک، برای تزکیه نفس و ترک دنیا برای رسیدن به خدا و به کمال رسیدن نفس است. معنی لغوی تصوف پشمینه ‌پوشی است و نام صوفی‌ها هم به دلیل لباس‌های پشمی آنها انتخاب شده و یکی از نشانه‌های زُهد است. تصوف بیشتر با آداب ترک دنیا و ریاضت همراه است؛ در حالی که عرفان، مکتبی جامع و مطلق سلوک معنوی و شامل تصوف است و در بعضی موارد، عرفان از سلوک «فردی» برتر دانسته شده است. در تعریف تصوف، نظرات مختلفی بیان شده است؛ اما اصول آن بر پایه طریقتی است که شناخت آفریدگار جهان، کشف حقایق آفرینش و پیوند بین انسان کامل و بشر و حقیقت از طریق سیر و سلوک عرفانی و باطنی و نه از راه استدلال عقلی است. موضوع آن نفی خودمحوری و نیست شدن و پیوستن به خالق هستی است. شیوه تصوف، ورود به وادی‌های مختلف همچون پله‌های ترقی از مرحله (وادی) طلب به مراحل بالاتر یا هفت وادی عطار جهت کنترل نفس و ترک علایق دنیوی و خویشتن‌داری است.... بیشتر در ویکی پدیا